Ο Αμερικανός γιατρός Δρ. Andrew Taylor Still (1828-1917) ίδρυσε την οστεοπαθητική περίπου 140 χρόνια πριν. Μέσα από χρόνια έρευνας, κατάλαβε ότι ο άνθρωπος αντιδρά στην υγεία και την ασθένεια ως μια μονάδα.

Οι γνώσεις του Still πάνω στις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των συστημάτων των οργάνων και των νόμων της φύσης αποτέλεσε τη βάση για την ανάπτυξη της έννοιας της ολιστικής θεραπείας, η οποία πραγματοποιείται αποκλειστικά και μόνο με τα χέρια. Το αποτέλεσμα ήταν – ως μια εναλλακτική στην ιατρική θεραπευτική μέθοδος – η οστεοπαθητική.

Το 1892 ο Still ίδρυσε  την «Αμερικανική Σχολή Οστεοπαθητικής» (American School of Osteopathy) στο Κίρκσβιλ (Μισούρι). Στο εξής, η οστεοπαθητική συνεχίζει να εξελίσσεται. Έτσι ο William Garner Sutherland πρόσθεσε στη διδαχή της μια σειρά από νέα ερεθίσματα. Οι αμερικάνοι οστεοπαθητικοί πέτυχαν έπειτα από μακρόχρονες αντιπαραθέσεις την νομική αναγνώριση του επαγγέλματός τους και την ισότητά τους με τους γιατρούς.

Το 1917 ο John Martin Littlejohn έφερε την οστεοπαθητική στην Ευρώπη.